2010 TJ
Apparence
2010 TJ[1]
Demi-grand axe (a) |
9,375 4 × 109 km (62,669 9 ua) |
---|---|
Périhélie (q) |
5,975 2 × 109 km (39,941 ua) |
Aphélie (Q) |
12,775 5 × 109 km (85,398 ua) |
Excentricité (e) | 0,362 6 |
Période de révolution (Prév) |
181 212 ± 218 j (496.1 a) |
Inclinaison (i) | 32,88° |
Longitude du nœud ascendant (Ω) | 91,365° |
Argument du périhélie (ω) | 75,58° |
Anomalie moyenne (M0) | 0,001 98° |
Catégorie | Objet épars |
Dimensions | 478 km[2] |
---|---|
Période de rotation (Prot) | ? j |
Magnitude absolue (H) | 5,8 |
Albédo (A) | 0,07 (supposé) |
Date | |
---|---|
Découvert par |
D. Rabinowitz, M. Schwamb, S. Tourtellotte |
Lieu | Observatoire Palomar |
Désignation | 2010 TJ |
2010 TJ est un objet épars[3] de magnitude absolue 5,8, ce qui le qualifie comme un candidat au statut de planète naine.
Son diamètre est estimé à 478 km
Lien externe[modifier | modifier le code]
Références[modifier | modifier le code]
- (en) Caractéristiques et simulation d'orbite de 2010TJ dans la JPL Small-Body Database.
- Michael E. Brown. "How many dwarf planets are there in the outer solar system? (updates daily)". California Institute of Technology. Retrieved 2012-08-31.
- List Of Centaurs and Scattered-Disk Objects". Minor Planet Center. Retrieved 2012-08-31.