Giovanni Battista Casali (antiquaire)

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.

Giovanni Battista Casali (Rome, 1578 - Rome, 1648), Johannes Baptista Casalius en latin, est un érudit et antiquaire italien.

Biographie[modifier | modifier le code]

Né en 1578, il a été camérier de l'hospice de S. Trinità dei Pellegrini à Rome[1]. Il meurt à Rome en 1648. Casali possédait un riche « musée privé » d'objets antiques dans son palais du Champ de Mars[2].

Œuvres[modifier | modifier le code]

Casali se distingua dans le XVIIe siècle par des ouvrages encore recherchés :

  • De Profanis et sacris veterum Ritibus, Rome, 1644 et 1645, 2 vol. in-4°, fig. ; réimprimé à Francfort en 1681.
  • De Veteribus sacris christianorum ritibus Explanatio, Rome, 1647, in-fol., fig.
  • De Ritibus veterum Ægyptiorum, Rome, 1644, in-4° ; Francfort, 1681, in-4° ; traité curieux, mais trop superficiel.
  • De Urbis ac romani olim imperii Splendore, Rome, 1560, in-fol. C’est le plus estimé des ouvrages de Casali.

On trouve cinq de ses dissertations dans le Thesaurus Græcarum antiquitatum de Gronovius :

  • De Ritu nuptiarum veterum (t. 8) ;
  • De Tragœdia et Comœdia (ibid.) ;
  • De Tricliniis, Conviviis, Hospitalitate et Tesseris veterum (t. 9) ;
  • De Thermis et Balneis veterum (ibid.) ;
  • De Insignibus, Annulis et Fibulis (ibid.).

Notes[modifier | modifier le code]

  1. Humanisme et politique. Lettres romaines de Christophe Dupuy à ses frères (1650-1654) Volume II, avec introduction et notes par Kathryn Willis Wolfe et Phillip J. Wolfe, Tübingen, 1997, p. 59.
  2. Wattel Odile, « Les fouilles de la propriété Casali à Tor Tre Teste (Italie) au XVIIIe siècle et la découverte de mosaïques romaines », Bulletin de la Société Nationale des Antiquaires de France,‎ , note 14 (DOI 10.3406/bsnaf.1995.11137).

Bibliographie[modifier | modifier le code]

  • « Casali (Jean-Baptiste) », dans Louis-Gabriel Michaud, Biographie universelle ancienne et moderne : histoire par ordre alphabétique de la vie publique et privée de tous les hommes avec la collaboration de plus de 300 savants et littérateurs français ou étrangers, 2e édition, 1843-1865 [détail de l’édition]
  • Prospero Mandosio, Bibliotheca Romana, vol. I, Romae, , p. 342-343.
  • Johann Georg Walch, Bibliotheca theologica selecta, vol. III, Jenae, , p. 669-670.
  • Francesco Antonio Zaccaria, Bibliotheca ritualis, vol. II, Romae, , p. 157.
  • Teodoro Ameyden, La storia delle famiglie romane, vol. I, Roma, p. 277.
  • Vincenzo Forcella, Iscrizioni delle chiese e d'altri edificii di Roma dal secolo XI fino ai giorni nostri, vol. V, Roma, , p. 96, 287.
  • Hugo von Hurter, Nomenclator literarius, vol. III, Oeniponte, , coll. 1150-1151.
  • Mario Emilio Cosenza, Dictionary of Italian humanists, vol. I, Boston, , p. 911 et suiv.

Liens externes[modifier | modifier le code]