Onofre Pratdesaba

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Onofre Pratdesaba
Biographie
Naissance
Décès
Voir et modifier les données sur Wikidata (à 77 ans)
RomeVoir et modifier les données sur Wikidata
Nationalité
Activité
Autres informations
Ordre religieux

Onofre Pratdesaba (Vic, 1733 - Rome, 1810) est un jésuite et écrivain catalan.

Biographie[modifier | modifier le code]

Il enseigne la philosophie à Barcelone et la théologie à Gérone. Il est expulsé par Charles III d'Espagne et, comme d'autres, il continue à cultiver les arts et les sciences en Italie.

Il vécut plus de trente ans à Ferrare.

Œuvre[modifier | modifier le code]

  • Imago optimi Episcopi, sive de vita et virtutivus V. Raymundi Marimonii Vicensis in Ausetanis Episcopi (Ferrare, 1785)
  • Borsi Aretini primi Ferrariensis Ducis Prosopopaeia (Ferrare, 1785).
  • De causis nullius fructus reportati in promovendo probabiliorismo vocibus, scriptis pluribus Torquati Firmiani ad Lelium Flaminium Dissertatio Epistolaris (Venise, 1786).
  • Vicennalia Sacra Aragoniensia, sive de viris aragoniensibus religione illustribus hisce viginti annis gloriosa morte functis (Ferrare, 1787)
  • Vicennalia Sacra Peruviana, sive de viris peruvianis hisce viginti annis gloriosa morte functis (Ferrare, 1788)
  • Pelajus (Ferrare, 1789).
  • Ramirus (Ferrare, 1789)
  • Ferdinandus (Ferrare, 1792).
  • Saggio della vita, delle virtú e di prodigi del Padre Giovanni di Santiago, della Compagnia di Gesù (Parme, 1798).
  • Operum scriptorum aragoniensum elim e Societate Jesu in Italiam deportatorum Index (Rome, 1803).

Notes et références[modifier | modifier le code]

Voir aussi[modifier | modifier le code]

Sources et bibliographie[modifier | modifier le code]

Liens externes[modifier | modifier le code]