Marcin Smiglecki

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Martin Smiglecki
Biographie
Naissance
Décès
Voir et modifier les données sur Wikidata (à 54 ans)
KaliszVoir et modifier les données sur Wikidata
Sépulture
Formation
Activité
Autres informations
A travaillé pour
Université impériale de Vilna (d)Voir et modifier les données sur Wikidata
Ordre religieux
Compagnie de Jésus (à partir de )Voir et modifier les données sur Wikidata

Marcin Smiglecki (en latin Martinus Smiglecius), né à Lviv le et mort à Kalisz le , est l’un des plus importants philosophes et théologiens jésuites polonais.

Biographie[modifier | modifier le code]

Il entre au noviciat à Rome en 1581 et y fait ses études. De retour en Pologne, il enseigne la philosophie, puis pendant 10 ans la théologie à Vilnius, gouverne les collèges de Pułtusk, Poznań et Kalisz, et est préposé de la maison professe de Cracovie. Il est en particulier célèbre pour sa logique, qui est fréquemment rééditée, et sert notamment de manuel de base à l’université d'Oxford pendant de longues années. En théologie, il s’intéresse aux questions sur l’usure, est un ennemi juré des Arianistes et compose aussi des œuvres contre les sociniens et les luthériens. Le pasteur luthérien allemand Johannes Bissendorf l’attaque violemment dans ses écrits anti-jésuites.

Œuvres[modifier | modifier le code]

  • O lichwie y trzech przednieyszych kontrakciech: wyderkowym, czynszowym, y Towarzystwa kupieckiego, nauka krotka, Wilno, druk. Akad. Wilenskiej S.I., 1596. [73] p. [sur l’usure], avec plusieurs autres éditions.
  • Nodus Gordius, seu de vocatione ministrorum disputatio, Krakow, 1609 ; Ingolstadt, 1613.
  • Vana sine viribus ira ministrorum evangelicorum, Köln, 1611.
  • Nova monstra novi Arianismi seu absurdae haereses a novis Arianis in Poloniam importatae refutatae, Nissae, 1612.
  • Verbum caro factum, Krakow, 1613.
  • De baptismo adversus Hieronymum Moscorovium Arianum liber unus, Krakow, 1615.
  • De Christo vero et naturali Dei filio ... libri duo, Krakow, 1615.
  • De erroribus novorum Arianorum libri duo, Krakow, 1615.
  • De ordinatione sacerdotum in ecclesia romana, adversus J. Zaborovii dissertationem, Krakow, 1617.
  • Logica selectis disputationibus et quaestionibus illustrata, Ingolstadii : ex typ. Ederiano apud Elisabetham Amgermariam, 1618 ; Oxford, 1634 ; Oxford, 1638 ; Oxford, excudebat A. Lichfield, impensis H. Crypps, J. Godwin & R. Blagrave, 1658.
  • Commentaria in Organum Aristotelis, ed. Ludwik Nowak, Warszawa, Akademia teologii katolickiej, 1987, 2 vols.

Bibliographie[modifier | modifier le code]

  • Carlos Sommervogel, Bibliothèque de la Compagnie de Jésus, vol. VII, Bruxelles-Paris, Schepens-Picard, , p. 1320-1327
  • Ludwik Nowak, « Les idées gnoséologiques de Marcin Smiglecki », Organon, vol. 16/17,‎ 1980/81, p. 135-150 ;
  • Maksymilian Majewski, « Marcin Smiglecki’s Organon Logic », Organon, vol. 18/19,‎ 1982/83, p. 143-159 ;
  • Roman Darowski, « La philosophie des Jésuites en Pologne du XVIe siècle au XVIIIe siècle. Essai de synthèse », Forum philosophicum, vol. 2,‎ , p. 211-243 ;
  • Gino Roncaglia, « An relatio realis possit terminari ad non ens: una ‘quaestio’ di Martinus Smiglecius, S.J. (1564-1618)” », dans Massimiliano Lenzi & Alfonso Maierù, Discussioni sul nulla tra Medioevo e Età moderna, Florence, Leo S. Olschki, (ISBN 9788822257680), p. 211-225 ;
  • Gino Roncaglia, « Smiglecius on Entia rationis », Vivarium, vol. 33, no 1,‎ , p. 27-49 ;
  • Ludwik Nowak, « Logika Marcina Smigleciusego w opinii wspólczesnynch i pózniejszych », Ruch Filozoficzny, vol. 26, no 3,‎ , p. 219-222.

Liens externes[modifier | modifier le code]