Tillandsia saxicola

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.

Tillandsia saxicola Mez est une plante de la famille des Bromeliaceae.

L'épithète saxicola, qui signifie « saxicole ; habitant des rochers », se réfère au mode de vie de la plante.

Protologue et Type nomenclatural[modifier | modifier le code]

Tillandsia saxicola Mez, in Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 3: 41 (1906)

Diagnose originale[1] :

« Statura minore; foliis caulem longum crassumque dense quaquaverse vestientibus, lepidibus maximis piliformibus obtectis; scapo elongato; inflorescentia densissima, bipinnatim panniculata[sic]; spicis digitatim axi primario insertis, dense flabellatis, 8-10-floris, bracteas primarias longe superantibus; bracteis florigeris valde carinatis, glabris vel subglabris, dorso prominulo-venosis; floribus erectis; sepalis subaequaliter fere liberis; petalis violaceis apice albis, genitalia bene superantibus. »

Type : leg. Weberbauer, n° 3290, 1903-06-22 ; « Peruvia, in saxis inter Huaraz et Carhuaz. alt. 2700 m » ; Holotypus B (Herb. Berol.) [1].

Synonymie[modifier | modifier le code]

Synonymie nomenclaturale[modifier | modifier le code]

(aucune)

Synonymie taxonomique[modifier | modifier le code]

Description[modifier | modifier le code]

Écologie et habitat[modifier | modifier le code]

  • Biotype : plante herbacée en rosette, monocarpique, vivace par ses rejets latéraux ; saxicole[1].
  • Habitat : ?
  • Altitude : 2700 m[2].

Distribution[modifier | modifier le code]

Comportement en culture[modifier | modifier le code]

Références bibliographiques[modifier | modifier le code]

  1. a b c et d Mez C. (1906), in Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 3: 41.
  2. a et b Rauh W. (1970-1973) ; Bromeliads (trad. anglaise, 1979), Blandford Press : 180. (ISBN 0-7137-0845-X)