Nederlands: Honderd jaar geleden publiceerden de Fronters hun eerste Open Frontbrief. De brief werd verspreid op een symbolische datum: 11 juli.
Met hun actie voor zelfbestuur en Vlaamse regimenten legden zij de basis voor de moderne Vlaamse Beweging. Een goede reden om dit feit te herdenken op de jaarlijkse IJzerwake. Maar het gaat vandaag natuurlijk niet enkel over onze geschiedenis, hoe bepalend die ook is voor onze identiteit als Vlaming.
Het is ook hoog tijd om de strategie van de Vlaamse Beweging te her-denken.
Belgische staatshervormingen hebben ons een beetje autonomie gegeven, maar dat is meer schijn dan werkelijkheid. De miljardentransfers die het Waals cliëntelisme en de graaicultuur in stand houden, gaan onverkort verder. En er is geen beterschap in zicht.
De Belgische recuperatie is volop aan de gang. Sommige partijen spreken ongegeneerd over mogelijke herfederalisering van bevoegdheden. En waar het Belgisch niveau ons niet in de weg staat, krijgen we af te rekenen met wereldvreemde despoten in rechtbanken of in de Europese Commissie. We moeten dus af van de strategie die het Belgisch niveau wil laten verdampen door alle bevoegdheden naar Europa over te hevelen. Of de voogden nu in de federale regering zitten, in een wereldvreemde rechtbank of in de Europese Unie maakt weinig uit. Het komt erop neer dat we niet langer baas in eigen land zijn.
Overal in Europa staan partijen en bewegingen klaar die het roer willen omgooien. Bewegingen die van zelfbestuur en eigen identiteit opnieuw basiswaarden in de politiek willen maken. Vlaanderen mag die trein niet missen. Hier ligt een belangrijke taak voor het Vlaams Parlement.
De Belgische grendels kunnen enkel doorbroken worden door een eenzijdig initiatief van de Vlaamse verkozenen.
Zoals de Fronters het ons leerden: Staan er wetten en praktische bezwaren in de weg? Omver en erover!