caritas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espagnol[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
carita
\ka.ˈɾi.ta\
caritas
\ka.ˈɾi.tas\

caritas \ka.ˈɾi.tas\ féminin

  1. Pluriel de carita.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de carus (« cher, couteux »), avec le suffixe -itas.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif caritas caritatēs
Vocatif caritas caritatēs
Accusatif caritatem caritatēs
Génitif caritatis caritatum
Datif caritatī caritatibus
Ablatif caritatĕ caritatibus

caritas *\Prononciation ?\ féminin

  1. Valeur élevée, cherté.
    • ut tum vendas cum caritas est. — (Varron. R. R. 1, 69)
  2. Mérite.
  3. Amour, affection, estime.

Variantes[modifier le wikicode]

Antonymes[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • « caritas », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 267)

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Emprunt au latin.

Nom commun [modifier le wikicode]

caritas \Prononciation ?\ féminin (Indénombrable)

  1. (Soutenu) Charité.

Variantes[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 84,2 % des Flamands,
  • 51,3 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]