Pęczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pęczek – mały pęk, pewna liczba złożonych równo i połączonych ze sobą przedmiotów[1][2]. Pojęcie stosowane jest w różnych dziedzinach, m.in. w towaroznawstwie, biologii i anatomii, a także w języku potocznym[2].

Towaroznawstwo[edytuj | edytuj kod]

Pęczki warzyw na straganie

Umowna, nieokreślona dokładnie miara stosowana dla niektórych warzyw[2] (np. do pietruszki, szczypiorku, koperku, rzodkiewki), ziół i kwiatów[2].

Anatomia[edytuj | edytuj kod]

Przekrój serca. Pęczek Hisa i jego rozgałęzienia zaznaczone na czerwono

W anatomii pęczkami nazywa się wybrane grupy włókien nerwowych będących jednostkami anatomicznymi (np. pęczek łukowaty, pęczek smukły lub pęczek Hisa) lub grupy włókien mięśniowych[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Obraz „Pęczek szparagów” Maneta

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. pęczek. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN. [dostęp 2013-08-22]. (pol.).
  2. a b c d e Witold Doroszewski (red.): pęczek. Słownik języka polskiego PWN, 1958–1969. [dostęp 2013-08-23].