جان در بسیاری سنت‌های دینی، فلسفی و اسطوره‌ای، جوهری غیرمادی است که هر موجود جانداری از آن برخوردار است.[۱] جان یا پسوخه (یونانی باستان:ψυχή psūkhḗ) توانایی ذهنی موجود زنده است شامل خرد، شخصیت، احساس، آگاهی، ادراک، تفکر و غیره. بسته به نظام فلسفی، جان می‌تواند فانی یا نامیرا باشد.[۲] در ادیان یهودی-مسیحی، تنها انسان‌ها دارای جان نامیرا هستند (گرچه با نامیرایی در یهودیت احتمالاً تحت تأثیر افلاطون مخالفت شده).[۳] برای نمونه الهی‌دان کاتولیک، توماس آکویناس جان را به تمام موجودات زنده نسبت داد اما بر این عقیده بود که تنها جان انسان نامیراست.[۴]
