Discussion:Hilsenheim

Le contenu de la page n’est pas pris en charge dans d’autres langues.
Une page de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Autres discussions [liste]
  • Admissibilité
  • Neutralité
  • Droit d'auteur
  • Article de qualité
  • Bon article
  • Lumière sur
  • À faire
  • Archives
  • Commons

... Hilsenheim conserve ... maisons typiquement alsaciennes très bien conservées ... (des XVIe, XVIIe et XIXe siècles)...[modifier le code]

Deux questions. J'espere de ne pas vous deranger par mes manques de comprehension, mais..:

(1) Si on a ecnore de maisons du XVIe, ca veut dire que la village n'a pas trop souffert pendant la guerre de 30 ans. Bon.
(2) Je n'ai pas compris pourquoi on abandonne les maisons du XVIIIe. Ou, comme (je suppose), a quelqu'un fait un erreur de siècle?
+ Merci sincerement pour l'article interessant dont je suis en train de tenter une sommaire pour nous, les anglophones.
Saluts Charles01 (d) 9 février 2009 à 22:14 (CET)[répondre]
=========[modifier le code]

Bonjour,

merci pour votre remarque et votre traduction. J'ai rédigé la plupart de l'article, et effectivement, il y avait des fautes de frappe sur deux chiffres romains: il ne reste pas de maisons du 16ème siècle à Hilsenheim. Il fallait lire "XVIIème, XVIIIème et XIXème siècles". J'ai rectifié.

Sincèrement,

Thierry

===========[modifier le code]

Ici un document ancien en latin dont une partie (pp.26,27 &28) se rapporte à Hilsenheim/Hiltesheim:

http://www.documentacatholicaomnia.eu/03d/0795-0855,_Lotharius_I_Germaniae,_Diploma_Ecclesiasticum,_LT.doc

Une traduction en Français, même très abrègée, serait utile, merci d'avance. ici un copier/coller de la partie concernée par la demande de traduction: CXLIX PRO MONASTERIO EBERSHEIMENSI. (Anno 829.) [1180B] [Apud Grandidier, Histoire de Strasbourg, tom. II, p. 190.]

In nomine sanctae et individuae Trinitatis, Ludovicus divina favente gratia rex Francorum et Longobardorum, Romanorum vero imperator Augustus.

Si erga loca divinis cultibus mancipata propter amorem Dei, ipsique in eisdem locis famulantibus beneficia opportuna largimur, praemium nobis apud Deum aeternae remunerationis rependi non diffidimus. Idcirco noverit omnium fidelium nostrorum tam praesentium quam futurorum industria, quia venerabilis Theopaldus, abbas monasterii quod nuncupatur Novientum sive Ebersheim, quod est situm in pago Alsatiae supra Illam flumen in comitatu Kircheim, quod vir illuster Ethich dux in honorem Domini nostri Jesu Christi [1180C] et sanctorum apostolorum Petri et Pauli, sanctique Mauricii sociorumque ejus construxit, praesentavit nobis immunitatem et privilegia domni et genitoris nostri Caroli bonae memoriae Augusti. Quae cum perlecta in audientia principum fuissent, continere videbantur quod idem genitor noster, ob amorem regni coelestis, specialiter tamen ob reverentiam Thebaeorum martyrum, praedictum monasterium speciali quodam affectu sub plenissima defensione regie immunitatis semper tutatus sit. Quapropter rogavit nos idem praedictus abbas cum domno Vuifhaldo advocato suo, ut paternum morem sequentes ipsum supradicti coenobii locum et ipsius praecipuas curtes in tutelam nostrae imperialis defensionis, exclusa omni comitiali seu fiscali potestate, reciperemus. Nos ergo [1180D] majorum nostrorum exemplo provocati, simulque ipsius sancti loci utilitati et nostrae saluti providentes petitioni in omnibus annuere decrevimus. Praecipientes itaque imperiali auctoritate jubemus, ut nullus judex publicus, nulla judiciaria potestas, nostris et futuris temporibus ipsum supra dictum locum vel curtes ipsius potestative ingredi praesumat, nec paratas aut mansiones ibi faciat, nec quemquam hominum constringat, nec quidquam in jure fisci nostri inibi requirat, sed praedictus abbas Theopaldus et omnes successores ejus ipsas curtes ex hoc et deinceps potestative et totaliter cum omni immunitate sua possideant. Hoc est, in Hiltesheim [b] {foot}

[1180D] Hodie Hiltzheim. , curtis Lotharii imperatoris anno 834 capite plexus est. [1181A] dominica cum omnibus pertinentiis suis, bannus totaliter, ecclesia cum decimis suis: retinuimus etiam nobis et judicibus nostris in ipsa villa dimidium mansum, ne quidquam impedimenti ipsum coenobium in curte sua sustineat; judiciaria vero potestas ad abbatem et ad judices suos potestative pertineat. In Wittensheim [a] {foot}

[1181C] Wittisheim, sive Witzen. , curtis dominica cum pertinentiis, ecclesia cum decimis suis, retinentes nobis quartam partem mansi, eo tenore quo supra. In Gruzenheim [b] {foot}

[1181C] Grusenheim. , curtis dominica cum omnibus pertinentiis suis, ecclesia cum decimis suis, tres partes banni cum judiciaria potestate; nobis vero et judicibus nostris, ne aliquot impedimentum, ut supra diximus, coenobium in sua curte sustineat, unum mansum retinuimus. In Artolvesheim [c] {foot}

[1181C] Artelsheim. , curtis dominica cum omnibus pertinentiis [1181B] suis, bannus totaliter, ecclesia cum decimis suis. In Muttersholtz [d] {foot}

[1181C] Mietersholz. , curtis dominica cum omnibus pertinentiis suis, ecclesia cum decimis suis. In Svabesheim, [e] {foot}

[1181C] Hodie vicus Schwabsheim, ad episcopum Argentinensem pertinens, duabus a Selestadio leucis. curtis dominica cum omnibus pertinentiis suis. Ecclesia in Nivratesheim [f] {foot}

[1181C] Niffern. cum decimis suis. In Beckensheim [g] {foot}

[1181C] Vicus ignotus, nisi forte Burgheim in aliis chartis Ebersheimensibus memoratus. , curtis dominica. In Wilre [h] {foot}

[1181C] Hodie Weiler, sive Viler, pertinens ad D. de Choiseul-Meuse. , curtis dominica, ecclesia cum decimis suis. In Binrenheim [i] {foot}

[1181C] Bindern. curtis dominica cum banno ipsius allodii, ecclesia cum decimis suis. In Kagenheim [j] {foot}

[1181C] Kogenheim. curtis dominica. In Ebersheim [k] {foot}

[1181C] Hodie vicus Ebersheim, ad summum capitulum [1181D] Argentinense pertinens. , curtis dominica. In Utenheim [l] {foot}

[1181D] Utenheim. , curtis dominica, ecclesia cum decimis suis. In Valva [m] {foot}

[1181D] Valff. , curtis dominica. Itaque praedictus Theopaldus abbas et omnes successores ipsius has praedictas curtes absque ulla contradictione, seu convulsione, vel diminutione alicujus judiciariae [1181C] potestatis, seu saecularis, sive spiritualis per munificentiam nostrae imperialis auctoritatis largitatem meliorando, augmentando, potestative possideant, [1182A] quatenus fratres inibi Domino servientes pro salute nostra ac pro statu imperii nostri frequentius exorent. Et ut haec nostra imperialis auctoritas nostris et futuris temporibus stabilis et inconvulsa, Christo largiente, permaneat, manu propria signavimus, et sigilli nostri impressione sigillavimus.

Data Idus Junii, anno Dominicae incarnationis 829, indictione septima, anno . . . . . . regni domni Ludovici serenissimi regis. Actum in Foracheim [n] {foot}

[1181D] Nullum exstat inter Ludovici Pii diplomata, quod datum fuerit Foracheim. Dein imperatorem hunc mense Junio anni 829 Aquisgrani versatum fuisse patet ex diplomate regio Ludovici et Lotharii pro Ingoaldo abbate Farfensi, apud Duchesne, tom. III Scriptor. Franciae, pag. 658. Observandum est etiam diplomata hujus anni nunquam data fuisse a solo Ludovico, sed semper conjunctim cum filio Lothario. in curte regali, in Christi nemine feliciter, Amen.

Signum domini Ludovici serenissimi regis. Albertus cancellarius ad vicem Diothmari archicapellani [o] {foot}

[1181D] Albertus et Diothmarus omnino sunt ignoti inter cancellarios Ludovici Pii. Uterque innotescit in chartis Arnulphi imperatoris. Deotmarus, sive Theodmarus archiepiscopus Salisburgensis sub Arnulpho et Ludovico Ill ejus filio gessit honorem archi-cancellariatus, et Theodmari vice saepius recognovit Albertus, qui rectius Aspertus scribitur. Mallinkrot, de archi-cancellariis, [1182C] apud Wencker, in collectis Archivi, pag. 243 et 244. Exstat authenticum Arnulphi regis diploma pro abbatia Ebersheimensi infra referendum, sic desinens: «Data Idus Junii, anno Dominicae incarnationis 889, indictione 7, anno secundo regni domni Arnolfi serenissimi regis. Actum in Foracheim, in curte regali, in Christi nomine feliciter, Amen. Signum domini Arnolfi serenissimi regis. Albertus cancellarius ad vicem Diothmari archicapellani recognovi. » Quis non videt effictorem diplomatis Ludovici Pii prae oculis habuisse hanc chartam Arnulphi regis anni 889. Inde magna nobis venit suspicio adulterinum Ludovici Pii anni 829 diploma descriptum fuisse in ipsomet autographo Arnulphi anni 889 quod [1182D] ideo periit. Hujus enim tantum apographa exstant tum in archivo episcopatus Tabernensi, tum in ipso Aprimonasteriensi tabulario. Ab effictore vero totum Arnulphi diploma episcoporum Argentinensium juribus nimis, ut putabat, favens deletum est, et in ejus locum scripsit de ingenio putatitiam Ludovici Pii chartam. Cum vero eam sic violaret improba manus, in delendis formulis finalibus ars non putuit adhiberi; inde remanentia exstantis olim Arnulphini diplomatis signa. Probant haec inter alia caracteres diversi, litterarum ductus alii, atramentum magis nigricans, litterae crassiores. Probant in numeris DCCCLXXXIX deletae litterae LX, ut inde conficeretur annus DCCCXXIX, quo vixit Ludovicus Pius. Probat deletus annus, quo designabatur regnum. Probat et ipsum sigillum, cujus protome eleganter impressa et optime conservata est in cera alba: sed litterae circa caput scriptae sunt erasae. Id arte fecit chartae corruptor, ne in sigillo detegeretur nomen Arnulphi. recognovi. 89.80.247.61 (d) 24 octobre 2009 à 23:17 (CEST)[répondre]